مشاهیر دزفول - عبد الحسین حکاک

این بنده عاصی گم گشته بادیه ناشادی عبدالحسین بن محمد هادی حکاک المتخلص به عارف از متولدین سنه 1281 هجری قمری موطن شهر دزفول هستم  پدرم رحمته الله علیه از نجبا و متشرعین به علم، زمان جوانی مشغول درس و بحث علمی بوده و چون عیال اختیار مینماید، برای امرار معاش به کسب حکاکی ( مهر نویسی ) مشغول و از ادامه تحصیل درس و بحث منصرف میگردد و مرا که یگانه فرزند او بودم به تربیت و از شش سالگی به مکتب رفتن و آموزگاری من سعی های بلیغ مرعی میداشتند بخصوص در فرا گرفتن علم قرآن و تجوید و مسایل نماز و روزه و حلال و حرام که خداوند غفور بترحم و کرامت خود را بیامرزد چنانچه من از او راضیم امیداور از خداوند متعال میباشم که از او رضا و در جنت جایگاه نماید.

پس در سن 12 سالگی مرا و والده ام را به نجف اشرف برده و بعتبه بوسی حضرت مولای متقیان آن ولایت بهشت نشان نائل شدیم و چندی در آنجا مجاور، حقیر به حکم تقدیر در سنه 1316 به بلده دزفول مراجعت نمودم و بکسب پدری اشتغال داشتم و این کتاب ( بدایع گلشن ) را در زمان فراغت از کار جمع آوری و اشعاری در مدح اهل بیت اطهار و مراثی ایشان میسرودم امید نجات و شفاعت عرصات از آن انوار مقدسه و کشتیهای نجات دارم

الاحقر عبدالحسین عارف
به تاریخ دهم شهر صفر 1316 قمری  زندگی نامه عارف دزفولی( به قلم فرزندان ذکور عارف )

در ابتدای کتاب دیوان مدایح و مراثی ائمه اطهار  دیوان مرحوم ملاعبدالحسین عارفیان متخلص به " عارف " که شامل مدایح و مراثی خداندان رسالت و ائمه اطهار سلام الله علیه اجمعین میباشد از شاعری دزفولی است که در سال 1281 هجری قمری در همین شهر متولد و پس از 96 سال زندگی در روز چهاردهم ذی الحجه 1377 هجری قمری مطابق با 23 مرداد 1333 دارفانی را بدرود گفت.
مرحوم عارف چندین کتاب از جمله

1.کتاب مدایح و مراثی
2.کتاب بدایع گلشن